środkiem symetrii
Encyklopedia PWN
zdolność statku wodnego do przeciwstawiania się zewn. siłom (momentom) przechylającym i przegłębiającym oraz powrotu do położenia równowagi po ustaniu ich działania.
Bravais’go sieci, sieci brawesowskie,
krystal. czternaście rodzajów sieci przestrzennych różniących się symetrią i rozmieszczeniem węzłów.
mat. występująca w różnych teoriach mat. wewn. symetria pojęć, która twierdzeniom, relacjom lub obiektom A takiej teorii pozwala przypisywać twierdzenia, relacje lub obiekty dualne A* (na ogół różne od A) tej samej teorii, przy czym zachodzi: (A*)* = A.
prosta łącząca środki krzywizn powierzchni łamiących układu optycznego (powierzchni soczewek, zwierciadeł);
żegl. krzywa powstała przez przecięcie powierzchni kadłuba statku w środku jego długości płaszczyzną poprzeczną, prostopadłą do płaszczyzny symetrii statku.
